Fot. Pixabay |Wendy Corniquet
Agregator cytuje wyszukane fragmenty (…), z artykułu opublikowanego pod adresem: mala-psychologia.eu (Autor: Alicja Kłos)
Emocje towarzyszą każdemu z nas, są uniwersalne i unikatowe jednocześnie. Każdy je odczuwa, ale również każdy może dokonać wyboru, jak zinterpretuje dane wydarzenie i jakie w związku z tym będą towarzyszyć mu odczucia. Pomimo tego, wiele z nas nie zdaje sobie sprawy z tego, w jaki sposób indywidualne odczucia mogą wpływać na nasze relacje z innymi. (…)
Frijda definiuje gniew jako emocję, która powstaje na skutek interpretowania danego wydarzenia jako negatywnego i zagrażającego. Powstało do tej pory wiele mitów, które głoszą m.in. to, że negatywne emocje należy koniecznie uwalniać (…)
W wielu tych źródłach możemy spotkać się ze stwierdzeniami, że wyrażanie emocji nigdy nie jest szkodliwe.
Badania dowodzą zaś, że wyrażanie ich (a szczególnie tych negatywnych) w sposób niekontrolowany i nadmierny może być nie tylko niekorzystne, ale również niebezpieczne.
Berkowitz, Cochran i Embree (1981) wykazali, że gniew z reguły pociąga za sobą agresywne zachowania.
(…) warto mieć świadomość własnych emocji opierającą się na rozpoznawaniu własnych stanów emocjonalnych i wiedzy o własnych preferencjach. Dzięki temu potrafimy na bieżąco rozpoznawać własne emocje adekwatnie do zachowań danej osoby i odpowiednio reagować na nie, nie dopuszczając do kumulowania się w nas złości.
Kolejną istotną cechą jest samoocena, czyli inaczej poczucie własnej wartości niezależnie od zachowań innej osoby.
Jak już wspominaliśmy, Averill (1983) wykazał, że znaczna część osób badanych tłumaczy wybuchy gniewu, reakcją na utratę poczucia własnej wartości.
W rzeczywistości nasza samoocena nie powinna być uzależniona od działań innych osób. (…). Samokontroli emocjonalnej nie należy jednak mylić z tłumieniem swoich emocji lub ich nadmierną kontrolą. Samoregulacja polega na świadomym wyborze tego, w jaki sposób wyrażamy swoje uczucia.
Przykładowo, kiedy dana osoba cały czas ziewa podczas rozmowy możemy skonfrontować nasze założenia z rzeczywistością poprzez zadanie jej pytania o powód ziewania. Możemy na przykład dowiedzieć się wówczas, że nie było ono objawem znudzenia, a wyczerpania na skutek nieprzespanej nocy.
Wyrażanie tego, o czym myślimy i co czujemy w sposób racjonalny i opanowany pozwala nam obalać założenia, które nie zawsze mogą być zgodne z prawdą.
Do rozwinięcia w sobie umiejętności kontrolowania własnej emocji konieczna jest również empatia, czyli umiejętność wysłuchania argumentów drugiej strony i rozumienia innego od naszego punktu widzenia (Goleman, 2007).
Podsumowując, z wybuchami gniewu możemy sobie radzić poprzez dbanie o rozwój swojej inteligencji emocjonalnej, na którą składają się: samoświadomość, samoocena i samokontrola.
Autor: Alicja Kłos
